Mensen met psychische problemen opsluiten kan niet en mag niet
Hoewel ze geen misdrijf hebben begaan, worden uitgeprocedeerde vluchtelingen vastgehouden in detentiecentra en gestraft met de isoleercel. Stop hiermee, zeggen deze twee psychiaters.
Ragna Boerma, psychiater in opleiding, Amsterdam UMC, locatie AMC.
Imma van Galen-Oosterkamp, psychiater, ARQ Centrum 45, team Ongedocumenteerden en Psychotrauma, Diemen.
‘Sindsdien slaap ik altijd met het licht aan’, vertelt de vrouw die voor me zit. ‘Waar ik ook ben, als het licht uitgaat, begin ik te gillen.’ Dan staart ze plotseling voor zich uit. Secondenlang. Een halve minuut. Uiteindelijk knippert ze met haar ogen. ‘Sorry, wat zei je?’ Ik vraag haar wat er gebeurt en ze antwoordt: ‘Ik was even terug in die isoleercel. Die herinnering gaat nooit meer weg.’ De patiënte tegenover me is afkomstig uit een Afrikaans land en heeft in haar thuisland verschillende vormen van mishandeling, marteling en seksueel misbruik ondergaan. Waar ze nu over spreekt, gaat echter niet over haar land van herkomst, maar over iets wat in Nederland gebeurd is. Ze heeft het over haar tijd in vreemdelingenbewaring.
Elk jaar worden er zo’n vierduizend mensen in Nederland in vreemdelingenbewaring geplaatst. Vreemdelingenbewaring in Nederland is bedoeld om mensen zonder verblijfsvergunning ‘beschikbaar te houden voor uitzetting’. Deze mensen worden dus niet gedetineerd omdat ze een delict hebben gepleegd, maar om te zorgen dat ze gerepatrieerd kunnen worden naar het land van herkomst. Hoewel ze geen misdrijf hebben begaan en niet onder het strafrecht, maar onder het bestuursrecht vallen, worden mensen in vreemdelingenbewaring onderworpen aan een gevangenisachtig regime door de toepassing van de Penitentiaire beginselenwet. Zo verblijven zij in cellen, krijgen ze handboeien om bij vervoer buiten het detentiecentrum en wordt regelmatig bij wijze van straf gebruikgemaakt van isoleercellen.
Het volledige artikel is te lezen in Medisch Contact.
