In het Volkskrant magazine van 20 mei stond een artikel van Francisca Kramer. Kramer is journaliste, student psychologie, gescheiden vrouw en, naar eigen zeggen, iemand die op de rand van een depressie balanceert. Althans dat veronderstelt zij sinds zij tijdens haar studie het vak angst en stemming volgde. Zij somt in haar artikel 6 conclusies op om een depressie buiten de deur te houden. Zij is tot deze conclusies gekomen na het afronden van het derdejaars vak.
Op zich is haar stuk inhoudelijk vrij aardig totdat mevrouw Kramer het over antidepressiva gaat hebben. Uiteraard wordt de hetze van Peter Gøtzsche weer aangehaald als zijnde een waarheid. Kramer nuanceert nog wel door aan te geven dat antidepressiva bij ernstige depressies wél een effect hebben maar ze gaat de mist in als ze klakkeloos mee gaat in de gedachte dat antidepressiva verslavend zijn. Hoe komt het toch dat dit duveltje telkens weer uit zijn doosje komt?
Het is opvallend dat dit duveltje telkens omhoog komt bij mensen die geen psychiater zijn. Peter Gøtzsche is internist, zijn schoothondje Dick Bijl is epidemioloog en nu mevrouw Kramer, student psychologie die het ongetwijfeld wel goed bedoeld maar ondertussen vooral schade toebrengt.
Het is belangrijk dat we de strijd tegen dit soort onzin berichten over antidepressiva blijven voeren. Dat soort berichten kunnen schadelijk en zelfs dodelijk zijn voor mensen met een ernstige depressie die op basis van die artikelen kunnen stoppen met het innemen van hun antidepressiva. Het is daarom een kwalijke zaak dat een krant als de Volkskrant het artikel publiceert met deze foutieve en potentieel gevaarlijke informatie. Mevrouw Kramer is tenslotte geen psychiater of medisch student, ze is een studente psychologie die in verhouding tot medici tijdens haar studie zeer weinig over medicatie leert. De redactie had mevrouw Kramer beter bij de leest moeten houden. Daarnaast moet de redactie en zeker Kramer rekening houden met de impact van zulke foutieve informatie. Het feit dat de gemiddelde lezer, waarschijnlijk, het verschil tussen een psycholoog en een psychiater niet goed kent moet in acht worden genomen, al helemaal als het gaat om het verschil in kennis tussen die twee ten aanzien van medicatie.
Als bijna psycholoog moet ze weten dat deze impact zo groot kan zijn en als journalist is het haar plicht om met dit soort zaken rekening te houden. Misschien gaat haar volgende vak wel over de kandidatenziekte, benieuwd of ze dan tijdens dat blok daar (ook?) last van krijgt, ik hoop het niet voor haar.
Link naar het originele artikel in de Volkskrant