Dat leer- en geheugenprocessen tot stand komen door middel van het versterken van synaptische verbindingen tussen neuronen is al langer bekend. De zogenaamde ‘langetermijnpotentiatie’ (LTP) van synapsen, waarbij de verbinding tussen neuronen wordt versterkt doordat ze gelijktijdig geactiveerd worden, wordt gezien als de cellulaire basis van geheugen. Dit proces kan dan ook in verschillen subregio’s van de hippocampus, een hersenstructuur zeer belangrijk voor leren en geheugen, waargenomen en gemeten worden. Meer specifiek is het versterken van synaptische verbindingen in het trisynaptische circuit van Dentate Gyrus-CA3-CA1 in de hippocampus betrokken bij leer- en geheugen processen. Opvallend is dat de CA2 regio van de hippocampus, geen LTP laat zien. Onderzoekers van Emory University hebben aangetoond dat het eiwit RGS14 in hoge mate tot expressie komt in het CA2 gebied, daar betrokken is bij regulatie van LTP, en ook bij hippocampaal leren en geheugen. Ze lieten zien dat knock out muizen die het eiwit niet tot expressie brengen, wel LTP laten zien in de CA2 regio, terwijl het LTP functioneren in bijvoorbeeld de CA1 regio niet was aangetast.
In gedragstesten voor hippocampaal leren bleken de knock out muizen beter in staat de locatie van een platform in een zogenaamde water maze te vinden en bleken ze een beter vermogen te hebben om nieuwe en bekende objecten van elkaar te onderscheiden in vergelijking met ‘normale’ controle muizen. Deze muizen zonder RGS14 lijken dus een verhoogd cognitief vermogen te hebben, zonder dat er duidelijke afwijkingen te zien zijn in de dieren. Het is moeilijk te bedenken waarom RGS14 doelbewust ons cognitief functioneren zou verminderen, zonder dat daar een goede reden voor is. Gevoelsmatig zou je denken dat er een negatief effect zou moeten zijn van het uitschakelen van een gen. Deze studie sluit dan ook niet uit dat er negatieve bijwerkingen zouden kunnen ontstaan door het uitschakelen van RGS14, alleen dat ze op het eerste gezicht niet zichtbaar zijn. De onderzoekers durven dit eiwit zelfs voor te dragen als potentiele target voor toekomstige ‘cognitive enhancers’.
