De politie heeft besloten dat ze geen verwarde personen (VP) meer gaat vervoeren. Volgens de korpschef in Amsterdam hebben verwarde mensen goede medische hulp nodig, en geen bewapende politie (link). Tijd om deze merkwaardige beslissing eens onder de loep te nemen.
Wat zijn precies verwarde personen (VP)?
Dat weet niemand eigenlijk. Vroeger was een VP iemand die op straat in zich zelf praatte en naar stemmen schreeuwde; iemand die masturbeerde in het park of de dorpsgek die rondjes rende in de speeltuin. Een VP was zo paranoïde, dat hij mensen op straat aanviel. Een VP was iemand die zelfmoord wilde plegen. Omdat het vaak om gevaarlijke onberekenbare situaties ging, was goede hulp voor VP echt een klusje voor de politie. De politie was heel hard nodig in dit soort situaties. En dan kreeg je als VP allemaal privileges; je werd acuut uit de gevaarlijke situatie gehaald, de politie bracht je naar een veilige plek (lees: een plek dicht bij de psychiater), je zag vrij snel een adequate hulpverlener en je had binnen een paar uur een behandelplan, mogelijk met medicatie. De politie denkt namelijk; verward zijn is geen keuze. Maar verwardheid is niet meer wat het is geweest. Iedereen lijkt wel verward te willen zijn en wil aanspraak maken op een VP-schap.
Ik moet u bekennen. Ik doe daar soms aan mee. Aan die verwardheidshype. Ik wil ook wel eens verward zijn. Dan let ik niet goed op met oversteken en botst er bijna een fietser tegen me aan. Mijn oma ook, die is ook wel eens verward, maar dat heeft meer te maken met haar chronisch gebrek aan cognitieve functies. Mijn vrouw is zeker verward. Vooral als ze allemaal voorraad inslaat alsof er een wereldoorlog op komst is. Voorraad die we helemaal niet nodig hebben. Mijn dochter is extreem vaak verward; als ik zeg dat ze niet met haar handen mag eten, doet ze het toch. En minister Schippers is misschien wel het meest verward. Ze maakte laatst bekend (link) dat ze zich superieur voelt aan andere culturen. (verwarrend, vroeger waren dergelijke superioriteitsgevoelens een prille opmars voor een nieuwe wereldoorlog).
De politie heeft geen zin meer om al deze verwarde personen te vervoeren, enkel omdat ze verward zijn. En gezien bovenstaande; geef ze eens ongelijk. Dan gaat het mis. Natuurlijk, ik begrijp heel goed dat anderen ook een verwarde indruk willen maken, maar als iedereen een beetje verward gaat doen, dan blijft de politie bezig met het taxiën van ‘zogenaamd’ verwarde personen naar psychiatrische instellingen. Blijkbaar is de politie ook verward en kan het de echte VP’ers niet meer van de wannabe’s onderscheiden. En nu hebben de echte Verwarde Personen een probleem. Straks komt de politie niet meer om je in veiligheid te brengen.
Wat nu?
Ik vind dat Verwarde Personen moeten opstaan en laten zien dat zij de echte VP’ers zijn. Ze moeten op de barricade. Ze moeten laten zien hoe bijzonder het is om een VP te zijn. Om uitverkoren te zijn om door de politie vervoerd te worden. Om aan te kunnen tonen dat je het hebt verdient om een VP-treatment te krijgen. Daarom de oproep aan alle écht Verwarde Personen. Ben je echt verward? Laat het zien. Ren schreeuwend én naakt de straat op, bedreig omstanders met wattenstaafjes, doe kabouterkleren aan, zwaai met een bezemsteel om je heen of worstel met hulpverleners. Dan weet de politie weer wie de echte verwarde personen zijn, en wie de politie naar een veilige plek moeten brengen. En dan kan de politie gewoon weer doen, waar ze goed in is en wat bij haar past. Verwarde mensen in veiligheid brengen.
