In deze rubriek “Proud to be Psy”, geïnspireerd op een term van Menno Oosterhoff, laten we iedere twee weken een (jonge) psychiater of AIOS/ASO aan het woord die 5 dezelfde vragen beantwoordt over zijn blik op de psychiatrie en de psychiater. We interviewen psychiaters (i.o.) die elk op zijn of haar manier bezig is om op een positieve manier bij te dragen aan ons vak. Dat kan zijn doordat hij of zij ontzettend goeie patiëntenzorg levert, iets te vertellen heeft over een (eind)referaat of onderzoek, een boeiend maatschappelijk evenement (mede) organiseert of een origineel idee heeft over de richting waarin de psychiatrie zich idealiter zou kunnen of moeten ontwikkelen. Om er even in te komen laten we enkele redactieleden van De Jonge Psychiater eerst aan het woord.
5 Vragen aan.. Anouck Visscher
1. Vertel eens, waar ben je allemaal mee bezig?
Ten eerste met mijn werk als ambulante psychiater binnen de ouderenpsychiatrie bij Altrecht. Daarnaast wacht ik op mijn registratie in het Nederlands Register GedragsDeskundigen, zodat ik straks zelfstandig Pro Justitia Rapportages kan schrijven. Verder doe ik met twee mede-auteurs een onderzoek naar ‘instellingsfeiten’: strafbare feiten gepleegd door psychiatrisch patiënten gedurende hun opname. En dan is er last but not least natuurlijk nog De Jonge Psychiater waar af en toe een bijdrage voor geschreven mag worden.
2. Dat is heel wat! En waar ben je trots op?
Momenteel ben ik trots op een lopend initiatief van Joeri Tijdink, Thomas Pattyn, Christiaan Vinkers (allen van De Jonge Psychiater) en mijzelf. We hebben middels ons online onderzoek ‘Proud to be Psy?’ bijna 900 psychiaters en AIOS/ASO bereikt, die allemaal de moeite hebben genomen aan te geven wat ze trots maakt op hun vak. Ook hebben ze willen delen waar hun zorgen zitten en in welke beroepsgenoten ze hun vertrouwen stellen. De conclusies van dit onderzoek willen we delen op het komende Voorjaarscongres.
3. Heb jij vertrouwen in de toekomst van de psychiatrie?
Jazeker! Via een collectief als De Jonge Psychiater bijvoorbeeld, waar ontzettend slimme, gemotiveerde en enthousiaste jonge mensen aan meedoen. Maar ook gedurende mijn opleiding vond ik de voortdurende stimulans het vak in zijn volle breedte te verkennen erg hoopvol. Ik moet wel eerlijk zeggen dat als je eenmaal psychiater bent je er wel zelf voor moet zorgen dat je niet vergroeid met je routines.
4. Tot slot nog een laatste opmerking?
Ik zou wel willen pleiten voor een maandelijks verplichte onderwijsdag voor psychiaters per regio. Goed voor de kennis, de sociale contacten en dus het werkplezier! Geaccrediteerd uiteraard en gefaciliteerd door de werkgever.
5. En aan wie wil je het stokje doorgeven en waarom?
Mede DJP-er Joeri Tijdink. Hij constateerde in het kader van zijn promotieonderzoek een duidelijk verband tussen publicatiedruk en wetenschappelijk wangedrag onder medisch wetenschappers. Daar wil ik wel meer over horen.
Benieuwd naar de antwoorden van Joeri Tijdink? Klik door!