In deze rubriek “Proud to be Psy”, geïnspireerd op een term van Menno Oosterhoff, laten we iedere twee weken een (jonge) psychiater of AIOS/ASO aan het woord die 5 dezelfde vragen beantwoordt over zijn blik op de psychiatrie en de psychiater. We interviewen psychiaters (i.o.) die elk op zijn of haar manier bezig is om op een positieve manier bij te dragen aan ons vak. Dat kan zijn doordat hij of zij ontzettend goeie patiëntenzorg levert, iets te vertellen heeft over een (eind)referaat of onderzoek, een boeiend maatschappelijk evenement (mede) organiseert of een origineel idee heeft over de richting waarin de psychiatrie zich idealiter zou kunnen of moeten ontwikkelen.
5 Vragen aan.. Jeroen van Waarde
1. Vertel eens, waar ben je allemaal mee bezig?
Ik werk sinds 14 jaar naar volle tevredenheid als vrijgevestigde psychiater in Rijnstate, een algemeen ziekenhuis te Arnhem. Mijn verhuizing naar Arnhem voor deze baan is de beste carrièrestap die ik tot nu toe heb gezet. In Arnhem draai ik mijn eigen generalistische polikliniek, waar binnen ik elke week nieuwe patiënten zie, die ik zelf behandel. Sommige patiënten komen al 14 jaar bij mij. Daarnaast doe ik psychoanalytisch georiënteerde psychotherapie bij zo’n 1-3 patiënten per week. Op de poli krijg je een sterke band met mensen, en dit is erg bevredigend om te doen. Daarnaast werk ik afwisselend als supervisor voor onze klinische psychiatrische afdeling (patiënten met vaak ook ernstige somatische comorbiditeit: de MPU) en consultatieve dienst. Naast mijn klinische werk ben ik opleider. Rijnstate is, naast het OLVG West in Amsterdam, de enige PAAZ waar kan worden opgeleid tot psychiater. Ook doen wij aan wetenschappelijk onderzoek. Wij speuren naar voorspellers van de uitkomst van elektroconvulsietherapie met MRI en EEG. Tenslotte bemoei ik me sinds langere tijd met beleidszaken. Ik zat in het bestuur van de NVvP, was medisch manager van het ziekenhuis, en momenteel ben ik voorzitter van een werkgroep van de Nederlandse Zorgautoriteit die zich bezighoudt met de toekomstige financieringssystematiek van de ggz.
2. Dat is heel wat! En waar ben je trots op?
Het meest trots ben ik op onze activiteiten (zowel in onze patiëntenzorg, onze opleiding, onze wetenschap, en in de landelijke beleidsvorming) ten aanzien van het opheffen van de scheiding in de zorg voor lichaam en geest. Dit is een essentieel onderdeel van het bestrijden van het stigma op psychiatrische aandoeningen. En dit lijkt stapje voor stapje te lukken! Op onze MPU kunnen wij zeer ernstig somatisch en psychiatrisch zieke patiënten behandelen. Het is regelmatig ongelooflijk waar onze verpleegkundigen toe in staat zijn. Het is dankbaar om te zien dat we écht een verschil voor zieke patiënten (en hun families) kunnen zijn. Ook hebben de internisten bv. belangstelling voor een keuzestage voor hun aios op onze MPU. Tevens zijn wij in actieve onderhandeling om op onze SEH van het ziekenhuis de spoedeisende psychiatrie te integreren.
3. Heb jij vertrouwen in de toekomst van de psychiatrie?
Psychiatrische aandoeningen zijn er altijd en overal. De meeste aandoeningen zijn te verbeteren en mensen zijn bijna altijd te helpen. Luisteren en een gesprek voeren is pas écht iets doen voor iemand. Soms denken wij als psychiaters te gemakkelijk over ons vak, echter een zinvol gesprek kunnen voeren is hard werken en vaak succesvol.
4. Tot slot nog een laatste opmerking?
Wij moeten als psychiaters onszelf niet devalueren ten opzichte van anderen. Mijn ervaring in het ziekenhuis is dat dit niet gebeurt als je gewoon onderdeel bent van het systeem en functioneert als volwaardige collega-specialist. Een groot deel van de beleefde minderwaardigheidsgevoelens veroorzaken we zelf. Daarom is er veel winst te halen in het opleiden van adequate zelfverzekerde collega’s en in het juist positioneren van psychiaters.
5. En aan wie wil je het stokje doorgeven en waarom?
Jeroen Zoeteman. Omdat het een naamgenoot is, en omdat hij medeverantwoordelijk is voor de gehele crisisorganisatie in onze hoofdstad. Daar gebeurt het allemaal!
